Rell – Opis i prezentacja umiejętności nowej postaci w LoLu. Fabuła bohaterki
Rell oficjalnie już jest nową postacią, jaka pojawi się w League of Legends.
Nie ma już wątpliwości, że Rell jest nową postacią w League of Legends. Ujawniono jej historię oraz pełne umiejętności. Przeciek nie miał więc większego znaczenia, choć na pewno popsuł pierwsze wrażenie.
Rell – Umiejętności & Skille
Umiejętność bierna — Odkształcanie Formy
Rell atakuje bardzo wolno, ale tymczasowo wykrada celowi część siły pancerza i odporności na magię, aby zadać dodatkowe obrażenia zależne od wartości wykradzionych statystyk. Rell może wysysać odporność z wielu różnych wrogów, aby stać się niezwykle wytrzymała.
Q — Roztrzaskujące Uderzenie
Rell dźga w przód swoją lancą, rozbijając każdą tarczę i zadając obrażenia każdemu trafionemu wrogowi (po trafieniu pierwszego celu obrażenia zmniejszają się). Jeśli Rell ma sojusznika powiązanego umiejętnością E — Przyciągnij i Odstrasz, ona i sojusznik odzyskują zdrowie po każdym trafieniu bohatera tą umiejętnością.
W1 — Ferromancja: Roztrzaskanie
(Można rzucić, tylko dosiadając wierzchowca) Rell wyskakuje w powietrze i przekształca swojego wierzchowca w ciężki pancerz, zyskując potężną tarczę utrzymującą się, dopóki nie zostanie zniszczona lub dopóki Rell ponownie nie dosiądzie wierzchowca. Lądując, Rell wyrzuca w powietrze wszystkich wrogów wokół. Podczas transformacji Rell może użyć umiejętności E — Przyciągnij i Odstrasz oraz R — Burza Magnetyczna.
W pancerzu Rell ma zwiększoną wytrzymałość, mniejszą prędkość ruchu oraz limit prędkości ruchu. Po transformacji ta umiejętność zmienia się w Ferromancja: Na koń!
W2 — Ferromancja: Na koń!
(Można użyć mając tylko pancerz) Rell rzuca się naprzód i przekształca swój pancerz w wierzchowca, zyskując nagły przypływ prędkości ruchu. Podczas następnego ataku Rell szarżuje na wroga, aby zadać dodatkowe obrażenia i przerzuć go przez ramię.
Rell dysponuje większą prędkością ruchu, gdy dosiada wierzchowca. Po transformacji ta umiejętność zmienia się w Ferromancja: Roztrzaskanie.
E — Przyciągnij i Odstrasz
Rell magnetycznie wiąże element swojego pancerza z wybranym sojuszniczym bohaterem, zapewniając mu dodatkową siłę pancerza i odporność na magię, gdy znajduje się w pobliżu.
Rell może ponownie użyć tej umiejętności, aby zerwać tę więź i ogłuszyć wszystkich wrogów znajdujących się wokół oraz pomiędzy nią i powiązanym sojusznikiem.
R — Burza Magnetyczna
Rell wpada w magnetyczną furię, powodując szarpnięcie pobliskich wrogów w swoją stronę. Następnie tworzy wokół siebie pole grawitacyjne, przyciągając znajdujących się w pobliżu wrogów na kilka sekund. Pole nie zakłóca innych działań jej wrogów.
Fabuła Rell
Plakaty rozwieszone po całym Noxusie ostrzegają przed niebezpieczną kryminalistką, uzbrojoną w masywną, stępioną włócznię. Zgodnie z opisem jeździ ona na grzbiecie magicznego monstrum, którego samo istnienie stanowi zagrożenie dla bezpieczeństwa całego narodu. Nawet niektórzy w stalowych szeregach Legionu Tryfariańskiego zaczęli się martwić, że zostaną wysłani za nią na prawie pewną śmierć.
Jaki potwór może być odpowiedzialny za takie haniebne i niepohamowane zniszczenie?
Prosta odpowiedź brzmi: szesnastoletnia dziewczyna.
Bardziej złożona jest niewybaczalna.
Rell była wyjątkowa od momentu swoich narodzin i równocześnie została skazana na cierpienie z tego powodu. Przyszła na świat jako córka noxiańskiego żołnierza i spadkobierczyni upadłego szlacheckiego domu, ale nie cieszyła się ani przywilejami oferowanymi przez bogactwo, ani wychowaniem pod kloszem, powszechnym wśród dzieci niższej arystokracji. Mimo to jej rodzice mieli wielkie plany, by wykreować ją na kogoś, kto mógłby przebić się przez zagęszczony polityczny krajobraz Noxusu. Mama Rell zawsze mawiała: „Wykładnią świetności są poświęcenia”.
Nieszczęście Rell rosło z czasem, dając początek czemuś niepowtarzalnemu, magii niepodobnej do niczego, co istniało od wieków — zdolności do manipulowania metalem. Rodzice Rell uznali to oczywiście za coś, co można było wykorzystać dla swoich własnych korzyści — i dobra Rell, oczywiście! Próbowali bezskutecznie szkolić ją u wielu potężnych magów, którzy mogliby wprowadzić ich córkę do elity politycznej lub wojskowej.
Ale ktoś zainteresował się zdolnościami młodej dziewczyny. Widząc w Rell broń, która pewnego dnia mogła stawić czoło najbardziej znienawidzonemu, starożytnemu wrogowi Noxusu, pewna blada kobieta odwiedziła rodzinę z mroczną ofertą. Rell wkrótce stała się pupilką w specjalnej Akademii, ukrytej z dala od stolicy i wścibskich oczu rady. I choć rodzice rzadko pojawiali się w jej nowej szkole z internatem, nigdy nie wydawali się bardziej dumni ani bardziej optymistycznie nastawieni na przyszłość swojej córki.
Przez chwilę wydawało się, że Rell mogła zostać mimo wszystko pokochana.
Wtedy jednak kamienie prawdziwej lawiny okrucieństwa zaczęły spadać jeden po drugim.
Gdy Rell miała osiem lat, została po raz pierwszy zmuszona do walki z innym uczniem. Następnie w ramię dziewczyny boleśnie wszczepiono magiczny znak, który wzmacniał jej moce, aby mogła stać się jeszcze silniejsza. Mimo że starcie to określono ćwiczeniem treningowym, Rell nigdy więcej nie zobaczyła zranionego przez siebie chłopca. Nigdy nie zobaczyła ponownie żadnego ze swoich przeciwników.
Z każdym dniem stawała się coraz silniejsza i dopasowywała swoją magię do wojskowego stylu walki. Ciało dziewczyny pokrywały znaki, które wzmacniały jej magiczne zdolności do wręcz niemożliwego poziomu. Z czasem mogła wyrwać z głębi ziemi żyłę surowej rudy, obrócić ściany w śmiercionośną broń czy przegrzewać pancerz przeciwnika tak długo, że kurczył się i miażdżył go. Ale jej nauczyciele wymagali od niej coraz więcej z nadzieją, że Rell stanie się najpotężniejszym żołnierzem, jakiego imperium kiedykolwiek znało.
W dniu swoich szesnastych urodzin odbyła wyjątkowo brutalny pojedynek. Miała dosyć. Rell odrzuciła swoich instruktorów na bok, po czym przedarła się przez strażników i rozerwała drzwi zakazanego skrzydła Akademii, odkrywając prawdziwe oblicze swojej szkoły. Każdy przeciwnik, którego pokonała, został wymazany — siłą wyciągnięto z nich magię i umiejscowiono ją w znakach pokrywających ciało Rell. Coś, co niegdyś składało się na ich sylwetki, przypominało teraz lalki pozbawione emocji i wspomnień. To była cena jej mocy. Cena, której nigdy nie była w stanie spłacić.
Najgorsze w tym wszystkim było to, że dyrektorką osobiście nadzorującą procesy wymazywania była matka Rell. — Zrobiłam to wszystko dla Rell — powiedziała. — Przecież… wykładnią świetności są poświęcenia.
Rell wpadła w szał.
Dla małej garstki nauczycieli, którzy przeżyli ucieczkę dziewczyny z Akademii, wyglądało to tak jakby ziemia rozwarła się i ukazała ich oczom wir ostrych niczym brzytwa odłamków metalu. Budynek rozdarł się i uformował nieprzeniknioną powłokę czarnej zbroi wokół Rell, podczas gdy miażdżyła ona stojących na jej drodze wrogów, dźgając doświadczonych żołnierzy lancą cięższą od góry. W trakcie szarżowania na rumaku z falującego żelaza i przebijania się przez frontową bramę uwolniła tak wielu uczniów, jak tylko mogła. Zmusiła tym samym Różę do ścigania wymazańców w celu pozbycia się jakichkolwiek dowodów na to, co organizacja ta uczyniła niegdyś z dziećmi.
Ale było już za późno. Wkrótce ocalali nauczyciele zaczęli umierać w biały dzień, a wymazańcy nie mogli być już utrzymywani w tajemnicy.
Rell jest teraz zagrożeniem dla Noxusu, ale nie w sposób, jaki opisują plakaty. To samozwańcza, przepełniona niepohamowaną furią obrończyni słabszych. Nikomu nie ufa i jest bezlitosna wobec rządu, który przymykał oko na lata cierpienia oraz nadużyć. Ma takie podejście nie dlatego, że imperium było odpowiedzialne za krzywdy, ale przez to, że obserwowało proces, a przy tym bezradnie rozkładało ręce.
Siedząc na grzbiecie żelaznego rumaka, oczy Rell są skupione tylko i wyłącznie na całkowitym zniszczeniu Noxusu oraz uratowaniu wszystkich dzieci, które, jak ona, przeżyły Akademię Czarnej Róży.
Nic na świecie nie jest w stanie jej powstrzymać.
