W mediach hucznie mówi się o ustawie przeciwko patostreamingowi. Jeżeli ustawa brzmi tak, jak ją przedstawiono, to mało kto się tym przejmie.
Z jakiegoś powodu wszystkie te boomerskie media piszą o końcu patostreamingu, często posiłkując się tutaj przykładem Daniela Magicala. Mało kto jednak faktycznie czytał tę ustawę. Magical wielu ludziom kojarzy się z piciem, wyzywaniem etc. Ale ustawa nie wspomina praktycznie nic o rzeczach, które Daniel robił.
A skoro Magical był uosobieniem tych patostreamów, to pojawia się pewien problem. Patostreaming, który znają boomerzy, jest inny, niżeli ten znany przez osoby młodsze. Ustawa ta mogłaby pomóc w skrajnych przypadkach, ale w większości niczego nie zmienia. Przynajmniej na pierwszy rzut oka.
Co tak naprawdę się zmieni?
Ta ustawa mogłaby przydać się w sprawie Gurala i oskarżeń w sprawie zwierząt. Mogłaby się przydać w przypadku Soni od Magicala, ale też prokuratura musiałaby się nieźle natrudzić, skoro do tej pory są tam braki dokumentów. Przydałoby się też pewnie przy Kamerzyście i oskarżeniach o wykorzystywanie chłopaka. Ostatni przykład, jaki przychodzi nam do głowy, to Kononowicz.
Ale cała reszta… raczej może spać spokojnie. Jest wielu internetowych twórców w polskiej przestrzeni internetowej, którzy nie podpadają pod tę ustawę. Dlaczego?
Większość znanych dzisiaj patostreamerów nie zn*ca się nad zwierzętami, nikogo do niczego nie zmusza, nie narusza nietykalności etc. Większość ludzi niezwiązanych z obecnym „patostreamingiem” nie będzie nawet kojarzyć pokoju z miniatury.
Dlaczego więc ustawa o tym wspomina? Ludzie ją tworzący patostreaming postrzegają bowiem jako:
Czy patostreamerzy w 2023 roku relacjonują atakowanie zwierząt, zmuszanie ludzi i zwierzaków do wykonywania kontrowersyjnych czynności? Ta ustawa na pewno pomoże przy pajacach, którzy wysyłają sobie filmiki z różnych przemocowych sytuacji, ale niewiele zmieni w transmisjach na Youtube, Kicku czy Twitchu.