Jakie tajemnice skrywa Wenus? Zaskakujące ciekawostki na temat sąsiadki Ziemi
Oto kilka interesujących faktów, które udowadniają, że Wenus jest wyjątkowa.
Układ Słoneczny jest niesamowicie ciekawy i pełny tajemnic. Choć wielu osobom wydaje się, że wiedzą o nim sporo, tak naprawdę o większości ciekawostek nie mówi się w szkole.
Warto przyjrzeć się jednej z sąsiadujących nam planet. Wenus jest wyjątkowa pod różnymi względami.
Ciekawostki o Wenus
Wenus to druga pod względem odległości od Słońca planeta Układu Słonecznego. Sporo osób kojarzy ją z tego, że jest trzecim pod względem jasności ciałem niebieskim widocznym na niebie, po Słońcu i Księżycu.
Zapewne w szkole padło stwierdzenie, że Wenus to planeta niesamowicie gorąca, a jej nazwa wzięła się od rzymskiej bogini miłości.
Niektórzy kojarzą Wenus z jej innych nazw – Gwiazda Poranna, Jutrzenka. Wynika to z tego, że widać ją najdłużej nad ranem, przed wschodem Słońca, kiedy już gwiazdy stają się niewidoczne z powodu światła słonecznego.
Wenus, jako planeta, jest jednak znacznie ciekawsza niż może się wydawać.
Dzień na Wenus trwa dłużej niż rok
Każdy zapytany o to, co jest dłuższe: dzień czy rok, odpowie bez zastanowienia, że „rok”. Okazuje się, że na Wenus jest odwrotnie.
Jednokrotny obrót wokół własnej osi zajmuje Wenus więcej czasu niż wykonanie jednej orbity wokół Słońca. To 243 dni ziemskie na jednokrotny obrót – najdłuższy obrót jakiejkolwiek planety w Układzie Słonecznym
Ile w takim razie trwa rok na Wenus? Jest krótszy nie tylko od dnia na tej planecie, ale też od roku na Ziemi – trwa 224,7 dnia ziemskiego.
Wenus jest gorętsza od Merkurego
Może wydawać się to dziwne, ponieważ to Merkury znajduje się bliżej słońca, jako pierwsza planeta w Układzie Słonecznym.
Średnia temperatura Wenus wynosi 462°C. Wynika to z wysokiego stężenia dwutlenku węgla w jej atmosferze, co powoduje intensywny efekt cieplarniany. Ciepło jest uwięzione w atmosferze jak koc, powodując, że temperatura planety jest znacznie wyższa niż wskazywałaby na to jej bliskość do Słońca.
Czy Wenus miała kiedyś satelitę?
Wenus i Merkury są jedynymi planetami w naszym Układzie Słonecznym, które nie posiadają własnego księżyca. Bardziej zrozumiałe jest to, dlaczego nie ma go Merkury, ponieważ jego bliskość do Słońca ma negatywny wpływ na satelitów. Sama planeta jest do tego mniejsza niż niektóre znane księżyce, takie jak Ganimedes Jowisza i Tytan Saturna. Naukowcy twierdzą jednak, że powód, dla którego Wenus nie ma księżyca, nie jest tak prosty.
Istnieją dwie teorie:
- pierwsza zakłada, że każdy księżyc, który posiadała Wenus, został skradziony przez grawitację Słońca,
- druga znana jest jako „teoria podwójnego uderzenia”, która mówi, że duże ciało niebieskie uderzyło w Wenus miliardy lat temu i stworzyło księżyc, w podobny sposób, jak u Ziemi. Jednak kilka milionów lat później jeszcze większy obiekt uderzył w Wenus, powodując rotację wsteczną, osłabiając siły pływowe i sprawiając, że planeta straciła satelitę.
Wenus jest pokryta wulkanami
Niewyobrażalnie wysoka temperatura na powierzchni to jedno. Wenus może pochwalić się także tym, że ma najwięcej wulkanów obecnych na powierzchni wszystkich planet w Układzie Słonecznym.
Na Ziemi znanych jest 1500 aktywnych wulkanów, Mars zasłynął z największego wulkanu w Układzie Słonecznym, Olympus Mons. Jednak to Wenus ma ponad 1600 znanych dużych wulkanów, nie licząc tych mniejszych i tych, które nie zostały jeszcze wykryte.
Ogromne ciśnienie atmosferyczne
Wenus może pochwalić się naprawdę wysokim ciśnienie atmosferycznym, ponieważ jest ono ponad 90 razy większe niż na Ziemi. Można je porównać do tego, które panuje głęboko w ziemskim oceanie – 93 bary na Wenus, równe są ciśnieniu panującemu około 900 metrów pod powierzchnią wody na naszej planecie.
Wenus ma swoje fazy
Wenus ma różne fazy, podobnie jak Księżyc. Gdy planeta porusza się wokół Słońca, zmienia się z „gwiazdy porannej” w „gwiazdę wieczorną” mniej więcej co dziewięć i pół miesiąca.
Wenus również jaśnieje, ponieważ przyspiesza w kierunku Ziemi, gdy dogania nas na swojej szybszej, wewnętrznej orbicie wokół Słońca.
Wenus obraza się w dziwny sposób
Prawie wszystkie planety w Układzie Słonecznym obracają się wokół własnej osi w kierunku przeciwnym do ruchu wskazówek zegara. Tutaj Wenus także się wyróżnia, ponieważ w jej przypadku taki obrót następuje zgodnie z tym ruchem.
Astronomowie uważają, że w pewnym momencie zderzające się ciała niebieskie przechyliły Wenus tak daleko od jej pierwotnej pozycji, że obecnie znajduje się ona do góry nogami.
Inną planetą, która również posiada niestandardowe ruchy, jest Uran, który obraca się bokiem.
Odkrycie Wenus
Planeta ta była zauważona już wiele lat przed naszą erą. Nie sposób jednak określić, kto był pierwszą osobą, która ją zauważyła.
Antyczne cywilizacje znały ją jako „gwiazdę poranną” lub „gwiazdę wieczorną”. Kilka historycznych kultur uważało jednak, że są to dwa osobne obiekty. Stwierdzenie, że jest to ten sam obiekt zwykle przypisuje się Pitagorasowi w VI wieku p.n.e. Uznawał on jednak, że krąży ona wokół Ziemi.
Przejście Wenus na tle tarczy Słońca jako pierwszy zaobserwował perski astronom Awicenna w 1032 roku.
Na początku XVII wieku Galileusz, obserwując Wenus przez teleskop, odkrył, że przechodzi ona przez fazy podobnie jak Księżyc, od pełni do nowiu i z powrotem.
W 1761 przez Michaił Łomonosow odkrył atmosferę Wenus.
