Zaskakujące wyniki badań dotyczące profesjonalnych graczy LoLa pod względem ich stresu
Wyniki badań dotyczących stresu u profesjonalistów. Jakie mają strategie do radzenia sobie z nim?
Stres jest wszechobecny i dotyczy także profesjonalistów. Szczególnie kiedy walczą o awans lub finał Mistrzostw Świata i przegrywają. Przykładem może być tutaj Perkz, który na całe szczęście dostał pomocną dłoń i udało mu się wyjść na prostą, ale w pewnym momencie było z nim naprawdę źle.
Jednak nie dotyczy on tylko tak poważnych wydarzeń. Odczuwać go można jednakowo w zwykłych zawodach klasowych, a nawet na szczeblu międzynarodowym. Wszystko zależy od doświadczenia i samej osoby. Przeprowadzone przez Niemiecki Instytut Psychologii Sportu i Wychowania Fizycznego, Uniwersytet w Lipsku badania zdradzają kilka ciekawych faktów, jak radzić sobie z nim i jak przeżywają go najlepsi z najlepszych w League of Legends.
Grupa badawcza
Autorzy pracy Oliver Leis*, Franziska Lautenbach, Phil DJ Birch, Anne-Marie Elbe wzięli na cel grupę 12 profesjonalistów z League of Legends, których poddano dokładnej analizie dotyczącej radzenia sobie ze stresem. Oto co z nich wyniknęło:
- Profesjonalni gracze League of Legends doświadczają różnych stresorów, takich jak problemy z drużyną, oczekiwania dotyczące wyników, publiczność i media społecznościowe.
- Postrzegane reakcje na stres były najbardziej widoczne przed i po turnieju.
- Podczas gdy zawodnicy zgłaszali, że postrzegane reakcje na stres wydawały się być tłumione podczas meczów, ich reakcje po spotkaniach były związane z ich wynikiem.
- Zawodnicy stwierdzili, że najczęściej komunikują się z kolegami z drużyny lub trenerami i stosują skoncentrowanej na problemie strategii, aby radzić sobie ze stresorami, takimi jak oczekiwania dotyczące wyników.
Uczestnikami testów było 12 mężczyzn w wieku od 19 do 28 lat. Każdy z nich na swoim koncie posiadał w tamtym momencie jedną z trzech najwyższych rang w League of Legends. Każdy z badanych posiadał na swoim koncie od 6 do 11 lat doświadczenia z produkcją. Uczestnicy spędzali od 28 do 91 godzin tygodniowo grając w LoLa. Ośmiu badanych pochodziło z Niemiec i po jednym z Czech, Słowenii, Szwecji i Wielkiej Brytanii. Wymaganie dotyczyło, aby profesjonalista grał w drugiej lub pierwszej lidze niemieckiej, a rywalizacja była jego głównym źródłem dochodów.
Gracze zostali zwerbowani i wybrani do prób celowo (Patton, 2002) poprzez kontakt z klubami e-sportowymi i poprzez osobistą pocztę e-mail. Badanie było zgodne z Deklaracją Helsińską i wytycznymi etycznymi APA. Po podpisaniu przez rozmówców świadomej zgody, wywiady zostały przeprowadzone podczas sezonu rozgrywek i około trzech dni po meczu rywalizacji. Aby uzyskać prawdziwy i nieoceniający opis subiektywnego doświadczania stresu przez graczy, uczestnikom powiedziano, że celem badania było zbadanie subiektywnych doświadczeń związanych z rywalizacją w e-sporcie. Każdy uczestnik był przesłuchiwany przez autora OL w wybranym przez siebie miejscu, albo twarzą w twarz lub przez TeamSpeaka. Żadna inna osoba nie była obecna podczas nagrywania. Wywiady twarzą w twarz były rejestrowane za pomocą zwykłego rejestratora cyfrowego, a wywiady TeamSpeak były rejestrowane za pomocą wbudowanych funkcji nagrywania.
Wstęp
Niektórzy mogą zastanawiać się, z jego powodu przeprowadzono te badania i do czego tak właściwie są one potrzebne. Okazuje się, że obok samej formy zawodnika i jego umiejętności, stoi także psychika. Nawet najlepszy gracz na świecie może zostać sparaliżowany przez stres, a to wpłynie na jego formę i wynik spotkania. Może dojść nawet do sytuacji, gdzie całkowicie zrezygnuje z kariery właśnie przez nieradzenie sobie z tym naturalnym uczuciem. W związku z tym rozwój tej dziedziny potrzebuje także rozwoju psychologii w tym kierunku, aby zapobiegać takim sytuacjom. Nie da się tego zrobić bez badań.
Niedawne badanie dotyczące 316 graczy e-sportowych (13% graczy profesjonalnych) zidentyfikowało problemy techniczne i zachowania antyspołeczne jako stresory, podczas gdy odporność psychiczna była związana z wyborem strategii bardziej skoncentrowanych na problemach i emocjach, a mniej na strategiach radzenia sobie z nimi (Poulus i in., 2020). Podczas gdy niedawny przegląd stresu psychofizjologicznego w e-sporcie pokazywał mieszane wyniki dotyczące reakcji na stres w warunkach rywalizacji (Leis i Lautenbach, 2020), Mendoza i in. (2021) wykazywał wyższy poziom kortyzolu, lęk poznawczy i postrzegane znaczenie meczu u doświadczonych graczy e-sportowych niż u graczy niebędących profesjonalistami. Oba badania podkreślają potrzebę dogłębnych, wysokiej jakości badań oceniających stres w e-sporcie.
Co ciekawe ciężko jest tutaj pracować na jednej grze. Wszystko zależy od typu produkcji, w którą gra dany profesjonalista. Na przykład gracze Counter Strike: Global Offensive wymagają wyższego poziomu funkcji percepcyjno-motorycznej, a zawodnicy z League of Legends kładą nacisk na wiedzę dotyczącą postaci, przedmiotów i innych mechanik. Oznacza to, że mogą wystąpić różnice w stresorach, reakcjach na stres i sposobach radzenia sobie z nim.
Wyniki
Prawdziwe pseudonimy graczy zostały zastąpione, aby nie można było ich rozpoznać. Dodatkowo każda wypowiedź w języku niemieckim została przetłumaczona na angielski. Wyniki zostały podzielone przez badaczy na trzy różne kategorie oparte o własne refleksje, aby sprawdzić selektywną percepcję i „oświetlić” martwe punkty. Następnie kategorie zostały dokładnie omówione i przeanalizowane. Dodatkowo sprawdzono je pod kątem zgodności z istniejąca literaturą na temat stresu i radzenia sobie z nim.
- ZOBACZ – Jakie kombinacje ról u bohaterów LoLa spotyka się najczęściej? Zestawienie, które warto znać
Stresory
Gracze opisali doświadczanie stresorów związanych z rywalizacją w pięciu głównych obszarach. Obejmowały one oczekiwania dotyczące wyników, ocenę wewnętrzną, problemy zespołowe, publiczność i media społecznościowe oraz ograniczenia środowiskowe.
Oczekiwania dotyczące wyników
Każdy z graczy uznał, że oczekiwania dotyczące wyników, są wymagane w środowisku konkurencyjnym. Jeden z profesjonalistów o ksywie Michael wypowiedział się o tym doświadczeniu w ten sposób:
Chciałem być tam najlepszy. Chciałem być zdecydowanie najlepszy. Chciałem dominować. Tego właśnie od siebie wymagałem.
Oprócz wysokich oczekiwań co do siebie gracze opisywali również inne wymagania:
- Chęć bezbłędnej gry
- Wygranie finału
- Wygranie dla kolegi z drużyny
Do tego dochodziła także presja na pozostanie skupionym. Trzech graczy wspomniało, że wywierają na sobie presję, aby utrzymać kontentację podczas meczów. Daniel tak opisał to zjawisko:
Podczas gry musisz być cały czas w pełni skoncentrowany. Nie możesz stracić koncentracji ani na sekundę. Nie musi być źle, ale coś może się wydarzyć w momencie, gdy nie będziesz się koncentrować, a to może spowodować przegranie gry.
Dwóch profesjonalistów natomiast wspomniało, że jedyna presja, jakiej doświadczyli, pochodziła właśnie od nich samych.
Ocena wewnętrzna
Nie tylko presja stawiana przez fanów i trenerów jest stresogenna. Badania stwierdziły, że to jak gracze postrzegają swoją formę, umiejętności przeciwników i wyniki ma negatywny wpływ na wrażenia z rywalizacji w e-sporcie. Thomas omawiał swój strach przed konsekwencjami przegranego spotkania i uczucia po tym. Christopher opisał to w następujący sposób:
Presja na mnie była znacznie wyższa po przegranej pierwszej gry.
Stresorem także była walka z silniejszym przeciwnikiem lub postrzeganie go jako silniejszego. Natomiast Michael traktował to jak wyzwanie:
Za każdym razem, gdy trenowaliśmy, widzieliśmy ich i wyglądało na to, że musimy zrobić więcej, aby ich pokonać. To było wyzwanie, które przezwyciężyliśmy.
Problemy zespołu
Badani zgłaszali także problemy także problemy związane z drużyną, które wydawać się mogą częste w grach zespołowych. Stresorami ma być tutaj:
- Brak zaufania do kolegów,
- Krytyka wewnętrzna,
- Ocena wyników przez współgraczy,
- Martwienie się o formę poszczególnych zawodników.
Robert wypowiada się na ten temat następująco:
Presja była szalona, ponieważ musiałem zawsze występować i czułem, że muszę grać znacznie więcej niż wszyscy inni, ponieważ byłem w słabym zespole i musiałem go pociągnąć. Więc był to naprawdę mocny nacisk.
Christopher również poruszył temat presji, jaką czuł, gdy koledzy z jego drużyny nie radzili sobie zbyt dobrze:
Kiedy zauważę, że na dolnej alei nie idzie dobrze, wtedy oczywiście wiem, że jest większa presja na mnie jako na środkowym, ponieważ wtedy muszę postawić się w pozycji cerry i spróbować jakoś to wyciągnąć. I wiem, że muszę grać lepiej, niż byłoby to konieczne. Naprawdę musisz teraz dać z siebie wszystko.
Poruszony został temat negatywnego środowiska wewnątrz drużyny. Michael stwierdził, że odejście z niej, to była najlepsza rzecz, jaka mu się przytrafiła i podziękował za to Bogu. Marek także ma smutne doświadczenie z byłą drużyną, oznajmił, że atmosfera była toksyczna, a jedną z praktyk było wytykanie innych palcami.
Fani i media społecznościowe
Nie trudno się domyślić, że ogromną presję i oczekiwania mają także fani. Te często są stresorem, szczególnie jeżeli przegra się dane spotkanie. Steven przyznał, że nie mógł się odstresować, ponieważ po meczu musiał udzielać wywiadów, a John czuł ogromną presję od publiczności przed spotkaniem. Obaj natomiast określili ten stan jako pozytywny, a Robert uznał, że to dzięki niemu osiągnął lepsze wyniki.
W momencie, gdy zdajesz sobie sprawę, że obserwuje cię tak wiele osób, wiesz, że to jest prawdziwe. To wywiera na tobie większą presję, ale i wywiera presję na mnie. To nie była presja, która sprawia, że nie grasz, ale była to presja, która sprawiła, że gram. To sprawiło, że dałem z siebie wszystko, szalenie mnie to zmotywowało.
Stresujące jest też bycie faworytem. Profesjonaliści przyznają, że jeżeli jest się ulubionym zespołem, to presja jest przeogromna. Każdy zwraca na nich uwagę i śledzi postępy. Tak wypowiedział się w tym temacie David:
Myślę, że to był prawdopodobnie turniej, w którym czułem największą presję, aby wygrać. Ponieważ w innych turniejach, w których brałem udział, zawsze był więcej niż jeden faworyt. Ale tym razem byliśmy dosłownie jedyną dobrą drużyną na turnieju. Byliśmy jedynym oficjalnym zespołem. Reszta drużyn była po prostu przypadkowymi znajomymi. Tak. Nikogo nie obchodziło, czy wygramy. Ale wszyscy natychmiast by zauważyli, gdybyśmy przegrali.
Stresogenne jest także czytanie komentarzy w mediach społecznościowych. Jhon przyznał, że po ich przeczytaniu poczuł się źle z powodu błędów, które popełnił w meczu. Natomiast jeżeli chodzi o presję, była ona postrzegana jako czynnik motywujący. Robert potwierdził, że to dzięki nim chciał zagrać najlepiej jak umiał, aby pokazać innym, że wcale nie jest „przereklamowany”, jak go opisywano.
Ograniczenia środowiskowe
Środowisko, w którym spędzali czas gracze, także było stresorem. Steven zauważył, że przez jetlag czuł stres przy zawodach offline. Dodatkowo jeden z zawodników stwierdził, że stresował się przez brak dostatecznej ilości treningów, a dwóch profesjonalistów zgłosiło, że stresuje ich nieprofesjonalne podejście, jak brak trenera lub menażera. Robert opisał to w następujący sposób:
W tym sezonie byłem całkowicie sam, nikt się mną nie zajmował, nikt mi nie pomagał, nikt nie był przy mnie, kiedy potrzebowałem, nikt mnie nie wspierał. Po prostu byłem sam. Nie mieliśmy trenera, nie mieliśmy menedżera, wszystko musieliśmy robić sami. Wszystko musiałem zrobić sam.
- ZOBACZ – Najdziwniejszy początek meczu w League of Legends. Aż trudno uwierzyć, że tak to się skończyło
Postrzeganie i reakcja organizmu na stres
Stres można znieść na wiele sposobów. Niektórym odbiera mowę, inni czują zmęczenie, skacze im tętno, pocą się lub nawet zwracają posiłki. Natomiast uczestnicy badania zgłaszali podekscytowanie, niepokój, nerwowość, zmęczenie i/lub fizjologiczne podniecenie przed zawodami. Gracze zauważyli, że takie reakcje są najbardziej widoczne przed mecze, a następnie zmniejszają się wraz z upływem czasu gry. Steven opisuje to w ten sposób:
Podczas gry automatycznie zwalniasz. Tętno nie idzie znacznie wyżej, prawdopodobnie nie jest możliwe. Tętno jest najwyższe przed meczem, a potem jakoś w grze znowu spada.
W podobny sposób działają także inne reakcje zgłaszane przez profesjonalistów, jak czucie głodu, bezradność, światło w tunelu. Thomas przyznał, że między gram był głodny, ale podczas skupiał się tylko na grze i uczucie to zanikało. Jhon:
Więc w grze jest tak, głównie dla mnie, denerwuję się tuż przed meczem, a potem, kiedy gra się zaczyna, po dwóch lub trzech minutach, gdy jesteś w grze, wszystko znika. Wtedy już się nie denerwuję, po prostu gram w grę.
Jeżeli chodzi o atmosferę po meczu, to jest ona uzależniona od wyniku spotkania. Jeżeli uda się wygrać, to zazwyczaj gracze czują radość, wyczerpanie i ogólnie dobre samopoczucie. Przegrana niesie gniew, rozczarowanie, smutek i złe samopoczucie. Mark opisał dwie sytuacje, wygraną i przegraną:
Pamiętam, że to był jeden z najszczęśliwszych momentów. Myślę, że byłem wtedy naprawdę szczęśliwy. Zdjąłem słuchawki i krzyknąłem „TAK”. Pamiętam, że czułem się przytłoczony emocjami, ponieważ byłem tak szczęśliwy, że wygrałem ten mecz.
Po zakończeniu meczu czułem się bardzo zawstydzony. Nie wiem dlaczego, czułem się naprawdę zakłopotany. Wiesz, nigdy nie byłem tak upokorzony, jak w tej grze. Wyśmiewali nas. Tak się czuliśmy.
Strategia radzenia sobie ze stresem
Każdy ma inny sposób na radzenie sobie w sytuacjach stresowych. Działania profesjonalnych graczy League of Legends badacze podzielili na sześć kategorii.
Społeczeństwo
Zła atmosfera w drużynie może być stresogenne, natomiast jeżeli zawodnicy się między sobą dogadują, to razem mogą sobie z nim radzić. Według Roberta faktycznie tak jest:
Co zabawne, z presją najbardziej pomaga środowisko zespołowe. Bo jeśli masz dobre środowisko zespołowe, to presja nawet cię nie dopada, nawet tego nie czujesz. Bo żartujesz sobie, robisz różne rzeczy razem, jesteście przyjaciółmi i nawet nie zauważacie błędów. Żyjesz w swojej bańce i nie przejmujesz się presją z zewnątrz, komentarzami ani niczym innym. Jeśli tego nie masz, zaczyna się pojawiać, gdy słyszysz krytykę. Zasadniczo środowisko zespołowe działa na presją.
Badani przyznali, że rozmawiają z trenerami, kolegami z drużyny, dziewczynami, przyjaciółmi i rodziną. Pomaga w walce ze stresem także zaufanie do trenerów, spędzanie czasu ze znajomymi i wzajemnie wsparcie.
Koncentracja
Ośmiu graczy wspominało o stosowaniu strategii, jak skupianie swojej koncentracji na grze. Michael stwierdził, że tylko to się liczy podczas występów. Natomiast Robert skupiał się na następnej grze lub na sobie.
Na początku bardzo koncentrowałem się na drużynie i wygrywaniu, grając z nią poprawnie, ale potem, kiedy straciłem motywację, musiałem zacząć koncentrować się na sobie i zasadniczo, nawet gdy moi koledzy z drużyny spisywali się gorzej, musiałem sam wymyślić, jak zagrać w tej sytuacji, nie poddawać się i zawsze starać się wygrać, a nie tylko grać i dobrze się prezentować.
Samoregulacja
Profesjonaliści poddani badaniu używają także różnych taktyk polegających na samoregulacji. Wymienili oni między innymi sen, medytacja, mówienie do siebie, zimne prysznice i imprezowanie. Wszystko to aby wyładować presję i stres. Na przykład Jhon przed meczem bawi się piłką, chodzi po pokoju i bierze zimny prysznic. Dwóch graczy przyznało, że wizualizują sobie wcześniej grę, ilustruje to Michael:
Myślałem o tym, jak poprawnie zagrać na mapie i wizualizowałem procesy, które musisz wykonać w grze, a kiedy byłem na scenie, byłem jak na autopilocie. Wiedziałem, co muszę zrobić i wszystko się udało.
Trzech badanych podkreśliło, że na frustację lub presję pomaga im wysiłek fizyczny. Mark stwierdził, że to „jeden z najlepszych sposobów do radzenia sobie ze stresem”.
Zwiększony wysiłek
Gracze zgłaszali także zwiększenie wysiłku, aby poradzić sobie ze stresem. Jhon poinformował, jak zwykle profesjonaliści radzą sobie w takich sytuacjach podczas meczów.
Czułem presję przed meczem i tuż po jego rozpoczęciu: czułem to wszystko. Ale potem, po dwóch czy trzech minutach, to zniknęło i mogłem całkowicie skupić się na grze, nie myślałem o tym, co się dzieje, o tym, ile osób oglądało, jaka jestem na mnie presja, ale ja po prostu myślę w tym momencie: OK, gram tak dobrze, jak potrafię. W LoLu jest tak: starasz się dać z siebie wszystko w trzeciej, czwartej, piątej minucie i nie zastanawiasz się, pod jaką presją jesteś. Do czasu o tym nie myślisz.
Badanym pomagały także inne strategie radzenia sobie ze stresem i presją, jak analizowanie gier i ocenianie przegranych. Michael po krytyce analizował swoje błędy i zastanawiał się, co ma zrobić lepiej, a Thomas „ćwyczył jak szalony”.
Konsumpcja
Profesjonaliści do regulacji stresu używają także napojów i innych używek. Dwóch badanych dyskutowało o piciu kawy lub napojów energetycznych do zwalczenia zmęczenia. Robert zauważył, że odżywanie jest istotnym aspektem:
Nie jem cukru przez cały dzień. Trzymam się od niego z daleka. Piję dużo wody. Odkryłem, że jeśli zasadniczo pijesz dużo więcej wody, na przykład, gdy wypijam jeden litr wody dziennie lub gdy wypijam 3 litry dziennie, mam wyższą wydajność. To tak, jakbym się bardziej skupiał, a czasy reakcji były wolniejsze lub szybsze.
Dwóch graczy poinformowało, że między grami jedzą owoce, pomaga im to sprostować wymaganiom i pozwala się skupić. Również dwóch badanych przyznało się do palenia lub picia alkoholu, kiedy wynik był niekorzystny. Steven opisuje to w ten sposób:
Normalnie tak jest po każdym turnieju, kiedy nie osiągasz pożądanego wyniku, wychodzisz i świętujesz, to zawsze nazywa się resetowaniem pamięci. Więc pijesz. Masz stosunkowo niezdrowy związek z alkoholem. To tylko jeden ze sposobów radzenia sobie z tym.’
Podsumowanie
Jak możemy zauważyć bycie prosem nie jest wcale takie łatwe i przyjemne. Szczególnie jeżeli ma się na swoich barkach ogromne osiągnięcie i jest się faworytem. Nie pomagają także negatywne opinie w internecie i toksyczna relacja z drużyną. Gracze mają natomiast swoje sposoby na radzenie sobie ze stresem, jak picie kawy, ćwiczenia lub kontakt z najbliższymi.
Temat psychiki jest ważny i nie powinien być pomijany w mediach społecznościowych. Problem depresji dotyczy coraz to większej ilości osób i bywa, że jest ignorowany. Całość badania można przeczytać w języku angielskim na tej stronie.
