Oto zmumifikowane lwiątko prehistorycznego drapieżnika. Ma około 35 tysięcy lat
Naukowcy opisali zachowane szczątki młodego szablozębnego kota. Żył ponad 35 tysięcy lat temu.
Badacze opisali dość rzadkie znalezisko, jakim są zmumifikowane szczątki młodego drapieżnika. Kociątko żyło ponad 35 tysiące lat temu.
Czym prehistoryczne koty różniły się od kotowatych zwierząt, które znamy dziś? Jak wiele wyczytać można z tego typu mumii?
Mumia kota szablozębnego
Na stronie czasopisma nature.com opublikowano artykuł, który opowiada o mumii młodego prehistorycznego kota drapieżnego. Jak już na samym początku można przeczytać – zamarznięta mumia ma ponad 35 tysięcy lat.
Jest to znalezisko dość rzadkie, szczególnie jeśli chodzi o zachowane szczątki ssaków z późnego plejstocenu. Ciało tego młodego kota znajdowało się w wiecznej zmarzlinie nad rzeką Badyarikha, w dorzeczu Indigirki w Jakucji, która geograficznie stanowi wschodnią część Syberii.
Prehistoryczny drapieżnik
Homotherium, znany jako kot szablozęby, to gatunek wymarłych ssaków z rodziny kotowatych, który zamieszkiwał Amerykę Północną, Eurazję, Afrykę oraz Amerykę Południową podczas epok pliocenu i plejstocenu.
Gatunek mierzył od 1,5 do 2 metrów długości, do 1,1 metra wysokości. Ważył do 200 kg, czyli porównywalnie do współczesnych lwów czy tygrysów. Wygląd fizyczny różnił się jednak znacznie od innych dużych kotów. Homotherium miały długie, szablopodobne kły, pochyłe grzbiety i krótkie ogony.
Ostatnie znaleziska Homotherium w Eurazji pochodziły ze środkowego plejstocenu. Ważnym odkryciem była żuchwa Homotherium latidens z późnego plejstocenu odnaleziona w Morzu Północnym, datowana na 28 tysięcy lat.
Jak czytamy na Wikipedi, pomimo swojego ogromnego zasięgu szczątki Homotherium są stosunkowo rzadkie. Jednym z najsłynniejszych miejsc, gdzie zostały znalezione, jest Friesenhahn Cave w stanie Teksas. Pośród setek młodych mamutów, kilku wilków Canis dirus, odkopano 30 osobników Homotherium.
Nowe badania
W nowym badaniu naukowcy zbadali zamrożone ciało młodego Homotherium latidens odkryte w wiecznej zmarzlinie w miejscowości Badyarikhsko. Jak wyjaśniają badacze, w tych okolicach zbierano głównie kości mamutów.
Szczątki kociątka mają około 35 tysięcy lat. Znalezisko obejmuje głowę i przednią część ciała, zachowaną mniej więcej do tylnej krawędzi klatki piersiowej, a także niekompletne kości miednicy połączone z kością udową i piszczelową. Wszystkie części zostały znalezione w kawałku lodu.
To, że szczątki należą do młodego przedstawiciela gatunku, oceniono na podstawie zębów. Kociątko było naprawdę małe, ponieważ miało około trzy tygodnie.
Długość zachowanego fragmentu ciała młodego osobnika, od czubka nosa do klatki piersiowej (na poziomie 12. kręgu), wynosi 248 mm.
Ciało pokrywa krótkie, gęste, miękkie, ciemnobrązowe futro o długości 20-30 mm. Futro na grzbiecie i szyi jest dłuższe niż na nogach.
Na górnej wardze widoczne są dwa rzędy wibrysów, przeważnie złamane na wysokości 3-5 mm od korzeni. W okolicach kącików ust włosy są znacznie wydłużone.
W artykule naukowym czytamy, że kształt czaszki i cechy żuchwy wskazały na to, do jakiego rodzaju należały zachowane szczątki. Sama czaszka jest bardziej zaokrąglona i ma większą mózgoczaszkę w porównaniu do współczesnych lwów.
Dodatkowo zwierzę w porównaniu do dzisiejszych lwiątek, miało krótsze i niższe uszy, dłuższą szczękę z szerszym rozmieszczeniem zębów oraz znacznie grubszą szyję.
Różnica w grubości szyi wynika z dużej objętości dobrze rozwiniętych mięśni. Zauważono także, że przednie kończyny młodego kota były nawet do 23% dłuższe niż u dzisiejszych lwiątek.
Przednia łapa młodego Homotherium ma zaokrąglony kształt. Jej szerokość jest niemal równa długości, w przeciwieństwie do młodych lwów z ich wydłużoną i stosunkowo wąską przednią łapą.
Szeroka łapa, o kształcie poduszek zbliżonym do kwadratu i brak poduszki nadgarstka to adaptacje do chodzenia po śniegu i przebywania w niskich temperaturach.
Odkrycie jest wyjątkowe, ponieważ jest to pierwszy raz, gdy udało się znaleźć tak dobrze zachowany okaz wymarłego ssaka o unikalnych cechach fizycznych.
Badania nad szczątkami dostarczają wiele nowych informacji o wymarłym gatunku prehistorycznych kotów, jak również pokazują, jak kotowate zmieniły się na przestrzeni dziesiątek tysięcy lat.
Źródła: https://www.nature.com/articles/s41598-024-79546-1
https://www.sci.news/paleontology/homotherium-latidens-cub-13439.html
https://pl.wikipedia.org/wiki/Homotherium
